Հայաստանը Ռուսաստանում դիտարկվելու է որպես Եվրասիական տնտեսական միությունից (ԵԱՏՄ) դուրս գալու թեկնածու, երկու աթոռին միաժամանակ նստել հնարավոր չէ:
Euromedia24-ի հետ զրույցում այսպիսի կարծիք հայտնեց ռուսաստանցի վերլուծաբան, ռուսական «Ռեգնում» լրատվական գործակալության նախկին գլխավոր խմբագիր
Մոդեստ Կոլերովը՝ խոսելով Հայաստանի կողմից Եվրամիությանն անդամակցելու գործընթաց սկսելու մասին:
Ռուսաստանցի քաղաքագետը հիշեցրեց Ռուսաստանի Դաշնության փոխվարչապետ, Հայաստան-Ռուսաստան միջկառավարական հանձնաժողովի համանախագահ Ալեքսեյ Օվերչուկի հայտարարությունը, որ Հայաստանի կառավարության այդ որոշումն իրենք համարում են ԵԱՏՄ-ից Հայաստանի դուրս գալու սկիզբ:
Մոդեստ Կոլերով. «Ռուսաստանի դիրքորոշումն այս իրավիճակի վերաբերյալ արտահայտել է փոխվարչապետ, միջկառավարական հանձնաժողովի համանախագահ Օվերչուկը: Նա հայտարարեց, որ Հայաստանի՝ Եվրոպական միությանն անդամակցելու հեռանկարը և անդամակցությունը Եվրասիական տնտեսական միությանը անհամատեղելի են: Ի՞նչն է այստեղ աչք զարնում: Ռուսաստանը, հիմա զբազված լինելով Ուկրաինայի գործերով, երկրորդ, երրորդ հերթի է հետաձգում Հայաստանի հետ իր գործերը: Դա հասկանալի է: Նա ժամանակ չունի զբաղվելու Հայաստանով: Բայց Օվերչուկը, որպես Ռուսաստան-Հայաստան միջկառավարական հանձնաժողովի համանախագահ, հստակ հայտարարեց, որ Եվրամիությանն անդամակցելու Հայաստանի ձգտումը համատեղելի չէ Եվրասիական տնտեսական միությանը Հայաստանի անդամակցության հետ: Դա նշանակում է, որ Հայաստանը Ռուսաստանում դիտարկվելու է որպես Եվրասիական տնտեսական միությունից դուրս գալու թեկնածու: Միաժամանակ երկու աթոռին նստել չի հաջողվի, և Հայաստանի՝ ԵԱՏՄ-ից դուրս գալու գործընթացը սկսվել է»:
Մոդեստ Կոլերովը խիստ վնասակար է համարում եվրաինտեգրման գործընթացը Հայաստանի համար և համոզված է, որ ոչ ոք չի պատրաստվում մոտակա պատմական հեռանկարում Հայաստանին ընդունել Եվրամիություն, բայց ԵՄ մտնելու հռետորաբանությունն ինքնին բացառում է նախկին խորհրդային հանրապետությունների հետ Հայաստանի առանձնահատուկ հարաբերությունները:
Ռուսաստանցի վերլուծաբանը տեսնում է եվրաինտեգրման գործընթացով Հայաստանի բնակչության մի զգալի մասի ակնհայտ ոգևորությունը և ասում է, թե շատ լավ գիտի Հայաստանի քաղաքացիների այդ հետաքրքրության հիմնական գերիշխող մոտիվները: Ըստ Կոլերովի, առաջին հերթին դա ԵՄ ազատ մուտքի և աշխատանք փնտրելու հնարավորությունն է, որը զրուցակիցը կործանարար է համարում, քանի որ իր կարծիքով՝ դա կհանգեցնի մասսայական արտագաղթի և երկրի հայաթափման:
Մոդեստ Կոլերով. «Հայաստանի համար եվրոպական ինտեգրացիան հավասար է, - հավասարության նշան, - երկրի դեպոպուլյացիայի, հավասար է հայերի զանգվածային արտագաղթի Հայաստանից: Դրա մասին պետք է խոսել անկեղծորեն և ուղիղ: Ես կարծում եմ, որ Հայաստանից հայերի արտահոսքի գործընթացը, կարելի է ասել, արդեն սկսվել է: Հայաստանը չի դիմանա այդ ինտեգրացիային, այն կանհետանա որպես բնակեցված երկիր»:
Կոլերովը որպես օրինակ բերեց բալթյան երկրների դեպքերը: Իր խոսքով՝ Եվրամիությանն անդամակցելուց հետո Էստոնիայից հեռացել է բնակչության 20, Լիտվայի բնակչության 30 և Լատվիայի բնակչության 50 տոկոսը:
Մոդեստ Կոլերով. «Ուզում եմ ձեր ուշադրությունը հրավիրել այն փաստի վրա, որ Ադրբեջանը հենց այնպես չէ հավակնում Սյունիքի տարածքին: Մինչև վերջին պատերազմը Սյունիքում՝ ամբողջ այդ հսկայական տարածքում, ապրում էր ընդամենը 40 հազար մարդ: Դրանից հետո այնտեղից հեռացավ 7 հազար մարդ: Այո՛, կարճ ժամանակով Սյունիքը բնակեցվեց մոտ 10 հազար հայերով՝ Լեռնային Ղարաբաղից տեղահանված փախստականներով, բայց նրանք արդեն հեռացել են: Եվ այս ամայացումը խոսում է այն մասին, որ արդեն այսօր Հայաստանը չի կարող պահել Սյունիքն իր բնակչության ուժերով»:
Արդարության համար նշենք, որ Մոդեստ Կոլերովը ճիշտ չի ներկայացնում տվյալները: Սյունիքի մարզպետարանի պաշտոնական կայքում հրապարակված տվյալներով՝ Սյունիքի մարզում ապրում է ոչ թե 40 հազար, այլ 140 հազար երեք հարյուր մարդ:
Թե ինչպես է Հայաստանը պատրաստվում համատեղել անդամակցումը ԵԱՏՄ-ին և Եվրամիությանը միանալու ձգտումները, առայժմ պարզ չէ: Կրեմլը հաղորդել էր, որ հունվարի 17-ին Հայաստանի վարչապետը զանգահարել է Ռուսաստանի նախագահին և պարզաբանել Եվրամիության հետ հարաբերությունների ոլորտում Երևանի ձեռնարկած քայլերի հետ կապված իրավիճակը, իսկ Ռուսաստանի նախագահը տվել է իր մեկնաբանություններն ու գնահատականները: Բայց թե կոնկրետ ինչ պարզաբանումներ է տվել Փաշինյանը և ինչ գնահատական է տվել Պուտինն այդ ամենին՝ պաշտոնական աղբյուրներն առայժմ լռում են:
Հեղինակ՝ Արամ Սարգսյան