«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Անցած հինգշաբթի կառավարության նիստում Նիկոլ Փաշինյանը դժգոհեց իրավապահ համակարգի աշխատանքից՝ ասելով, որ իր «համբերության բաժակը լցվել է»։ Հետո ինքն իրեն «քյասիբի ռադիո» անվանեց, ասաց, որ տարիներ ի վեր որևէ բան չի փոխվում երկրում:
Կիրակի ուշ երեկոյան լրահոսի ամենաքննարկվող թեման ուժային կառույցների ղեկավարների՝ աշխատանքից ազատման մասին լուրերն էին:
Երկուշաբթի առավոտյան հրաժարականի դիմումներ ներկայացրեցին ոստիկանապետ Վահե Ղազարյանը, ՔԿ նախագահ Արգիշտի Քյարամյանը, Հակակոռուպցիոն կոմիտեի նախագահ Սասուն Խաչատրյանը, ԲԴԽ նախագահ Կարեն Անդրեասյանը, ՊԵԿ նախագահ Ռուստամ Բադասյանը, ՏԿԵ նախարար Գնել Սանոսյանը:
Խոսվում է նաև այն մասին, որ այսքանով հրաժարականների ցանկը չի ամփոփվելու, ինչպես նաև մանդատներ են վայր դնելու որոշ պատգամավորներ:
Նախընտրական քարոզչամեքենայի հնա՞րք, թե՞ վեց ու կես տարվա ձախողված կառավարման հերթական մեղավորների փնտրտուք:
Քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանն ասում է՝ վեց ու կես տարի անձը երկրի վարչապետ է, խայտառակ իրավիճակ է իրավապահ համակարգում:
«Եթե Սերժ Սարգսյանի կառավարման տարիներին իրավապահ համակարգը վատ էր գործում, ապա Նիկոլի կառավարման տարիներին սարսափելի վատ է գործում:
Չեք պատկերացնում, թե ինչ խայտառակ փաստաթղթեր եմ ստանում Հակակոռուպցիոն կոմիտեից:
Բացահայտ կեղծիքներով, ստերով, կեղծ տեղեկություններով լի պատճառաբանություններով քրեական գործեր չեն հարուցվում: Այդ ամեն ինչի հեղինակը Նիկոլ Փաշինյանն է:
Արցախյան վերջին պատերազմից հետո նա ասաց՝ այո, պատասխանատուն ես եմ, բայց հո մեղավորը չեմ: Նույնը հիմա է անում: Նա տեսավ, որ իր «գեղցու ոճով կրուտիտները», որ նա պատասխանատու է, բայց մեղավոր չէ, աշխատում են:
Այսպիսի այլանդակություն եղել է միջնադարյան Ռուսաստանում, երբ ժողովրդին ասում էին՝ ցարը լավն է, բայց նրա նշանակած նախարարները վատն են:
Դա եղել է 18-րդ, 19-րդ դարերում, այն դեպքում, երբ բնակչության 95 տոկոսն անտառաճանաչ է եղել: Հիմա այդ պրիմիտիվ, անասնական մեթոդները Նիկոլը կիրառում է 21-րդ դարում Հայաստանում:
Ցավով պետք է արձանագրեմ, որ դա նրա մոտ ստացվում է, այն էլ՝ շատ հաջող: Նա այդ օրն ընդդիմադիրի կեցվածք էր ընդունել կառավարության նիստում և այնպիսի տպավորություն էր թողնում հանրության վրա, որ ինքը ոչնչից տեղյակ չէ:
Մտածող մարդը պետք է հասկանար այս ամեն ինչի հիմքը, և ընդամենը մեկ հարց ուղղեր վարչապետին՝ այսինքն, դու այնքան անճար ես, այնքան ոչնչություն ես, որ քո ասածները քո ենթակաները ամիսներով, տարիներով չեն անո՞ւմ:
Շարունակում են մեղադրել «նախկիններին»: Եթե հիմա էլ ինչ-որ բան ես խոսում, ինչ-որ նիկոլական, ինչ-որ «ժող ջան» ասում է՝ «նախկինները»:
«Նախկիններից» Սերժ Սարգսյանը 10 տարի է կառավարել, նույնքան կառավարել է Ռոբերտ Քոչարյանը:Իրենց սիրելի կուռքը վեց ու կես տարի երկիր է ղեկավարում, մինչև հիմա իր բոլոր հանցագործությունները, իր բոլոր բացթողումները, իր բոլոր սխալները բարդում է «նախկինների» վրա:
Եվ դա անցնում է, դրա համար էլ այս մարդն այլ բան չի հնարում, իրեն պետք չէ հնարել, որովհետև իր փոխարեն կհնարեն:
Լրագրողը Երևանում հարցում է իրականացնում, ասում է՝ ո՞վ է տրանսպորտային կոլապսի մեղավորը, մեկն ասում է՝ Քոչարյանը:
Քանի որ Նիկոլն այս մասսայի հետ գործ ունի, իրեն պետք չէ ինչ-որ նոր հնարքներ գտնել, նա գործի է դնում, ասենք, գեբելսյան մեթոդները: Ֆաշիստական Գերմանիայում ապատեղեկատվությունը որպես ճշմարտություն մատուցելու մեթոդի հեղինակը Գեբելսն էր, հիմա սա նրա մեթոդներն է կիրառում:
Ինչպես էին ցարական Ռուսաստանում ցարի կողմնակիցները խաբում հանրությանը, նույն այս մեթոդներն է կիրառում:
Կիրառում է միջնադարյան ապատեղեկատվության մեթոդներ: Այս մարդուն ուրիշ բան հնարել պետք չէ, նա գործ ունի մի հանրության հետ, որը պատրաստ է բառի բուն իմաստով ամեն անասունություն ընդունել որպես վերջին ճշմարտություն և դրանով պաշտպանել իրենց «փրկչին»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Համբարյանը:
Վստահաբար, թափուր մնացած պաշտոններում շուտով նշանակումներ կլինեն, բայց արդյոք երկրի ղեկավարի նման գործելաոճը չպե՞տք է ազդակ լինի նրանց համար, որոնք համաձայնելու են զբաղեցնել ուժային կառույցների ղեկավարների կամ նախարարների պաշտոնները:
Կունենա՞ն վստահություն, որ վաղը նույն կերպ իրենց հետ չի վարվելու Նիկոլ Փաշինյանը:
«Հայաստանի Հանրապետությունում բոլոր հարցերը լուծվում են Նիկոլ Փաշինյանի ընտանիքում, անխտիր բոլոր հարցերը լուծվում են այնտեղ: Բոլոր անձինք, որոնք պատրաստ են ծառայելու Նիկոլին, պետք է մեկ ու շատ կարևոր փաստ հասկանան՝ իրենք ընդամենը գործիք են:
Կօգտագործվեն Նիկոլի կողմից և արհամարհական ոճով, WhatsApp հավելվածի հաղորդագրության միջոցով նրանց բառի բուն իմաստով կվռնդեն պաշտոնից:
Այդ մարդիկ պետք է հասկանան, որ իրենք այնքան չհարգված են Նիկոլի կողմից, որ վերջինս անձամբ չի կանչել նրանց իր մոտ և չի ասել՝ շնորհակալություն ձեր աշխատանքի համար, դիմում եք գրում, ազատվում, քանի որ ես գտնում եմ, որ ձեզ պետք է փոխարինեմ այլ մարդկանցով: Կիրակի՝ ոչ աշխատանքային օրով հաղորդագրության մակարդակով է տեղի ունենում Հայաստանում պաշտոնների, այն էլ՝ հիմնականում ուժային կառույցների ղեկավարներին պաշտոնից ազատելը»,- նշում է մեր զրուցակիցը:
Մինչև շատերը փորձում են գուշակել, թե ովքեր կնշանակվեն թափուր մնացած պաշտոններում, մյուսներն էլ ասում են՝ միևնույնն է, ոչինչ չի փոխվելու: Նույն հարցն ուղղում ենք Գագիկ Համբարյանին՝ որևէ բան մեր իրականության մեջ փոխելո՞ւ է նոր անձերի նշանակումը:
«Բացառվում է: Ավելին ասեմ՝ սպասում եմ, որ ավելի խայտառակ կերպարներ կնշանակվեն այդ պաշտոններում: Սա ցույց տվեց, որ պատմության անիվը հակառակ պտտել հնարավոր չէ:
Հեղափոխությունները խժռել են իրենց հեղինակներին, այդպես միշտ է եղել: Հիմա մենք տեսանք Նիկոլի կողմից իր ամենամտերիմ գործընկերների, իր հետ քայլածների խժռման գործընթացը, լինի դա Ռուստամ Բադասյանը, Վահե Ղազարյանը, Արգիշտի Քյարամյանը, թե Կարեն Անդրեասյանը»,-հավելում է նա:
Շատերը սա որակում են խորհրդարանական արտահերթ ընտրությունների նախապատրաստություն: «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունն արտահերթ ընտրությունների անցկացման ծրագրեր չունի». նման հավաստիացումներ են տալիս ՔՊ խմբակցությունից:
«Սա չի կարելի համարել ընտրությունների նախերգանք, որովհետև Նիկոլը նաև անտրամաբանական քայլերի հեղինակ է: Նա հիմնականում «ժող ջանի» քմահաճույքով է առաջնորդվում:
Չի բացառվում, որ սրանով նա վեց ու կես տարվա իր բոլոր հանցագործությունները, խայտառակ քայլերը, որոնք նա արել է սրա-նրա ձեռամբ, գցելու է նրանց վրա: Այդ ընթացքում նա թույլ է տվել, որ նրանք դառնան դոլարային միլիոնատերեր, դրա մասին մամուլում պարբերաբար հրապարակումներ են հայտնվում: Իրենց մասին կոմպրոմատները հավաքել է Աբազյան Արմենի միջոցով:
Ուստի, նրանք չեն համարձակվի իրենց բերանը բացել և ինչ-որ բան ասել տեղի ունեցածի վերաբերյալ»,-եզրափակում է Գագիկ Համբարյանը:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ