2022 թվականին Ուկրաինայում պատերազմի մեկնարկից հետո Եվրամիության առաջնորդները դիմել են Ադրբեջանին որպես գործընկեր էներգետիկայի ոլորտում՝ ռուսական գազից կախվածությունը նվազեցնելու համար: Քննադատները նշում են, որ արդյունքը լայնածավալ ճնշումներն են եղել Ադրբեջանում, և ԵՄ-ն դավաճանել է իր սկզբունքներին՝ չկարողանալով լուծել գազի պակասի խնդիրը: BBC-ն զրուցել է դիվանագետների և փորձագետների հետ՝ գնահատելու ավտորիտար հանրապետության մերձեցման ազդեցությունը ժողովրդավարական դաշինքի հետ:
Մինչև 2022 թվականը Ռուսաստանին էր բաժին հասնում Եվրոպա գազի ներմուծման մոտ 45%-ը։
Ուկրաինա ներխուժումը ԵՄ-ին ստիպեց գիտակցել այս հարցում կրիտիկական խոցելիությունը, և երկու տարվա ընթացքում Ռուսաստանի բաժինը կրճատվեց ավելի քան կեսով՝ դառնալով 19%-ից պակաս։
Այս գործընթացում հիմնական դերը խաղաց բնական հեղուկ գազի մատակարարման վերաուղղորդումը ծովով, այլ ոչ թե խողովակաշարերով, ինչը թույլ տվեց ավելի շատ գնել այնպիսի երկրներից, ինչպիսիք են ԱՄՆ-ն, Կատարը և Եգիպտոսը։
Սակայն Ադրբեջանը նույնպես իր դերը խաղաց՝ մատակարարումները 2021 թվականի 8.2 միլիարդ խորանարդ մետրից մեծացնելով մինչև գրեթե 13 միլիարդ խորանարդ մետրի 2024 թվականին։
ԵՄ մասշտաբով Ադրբեջանի գազի ներմուծման բաժինը մնում է համեստ՝ 4.3%։
Սակայն իրավիճակը տարբեր է Հարավային գազային միջանցքով Ադրբեջանին միացված միութենական երկրներում։
Բուլղարիան իր գազի մոտ 40%-ը ստանում է դրա միջոցով, իսկ Հունաստանն ու Իտալիան՝ ավելի քան 15%։
Չի կարելի ասել, որ ԵՄ-ն կախված է Բաքվից. ընդհակառակը, Բրյուսելի ռազմավարությունն է խուսափել նման կախվածությունից՝ մատակարարումները դիվերսիֆիկացնելով։
«Եվրոպայում լույսը չի մարի ադրբեջանական գազի պակասի պատճառով», - նշել է PRISM խորհրդատվական ընկերության տնտեսական վերլուծաբան Բեն Գոդվինը, որը աշխատում է նաև Հարավային Կովկասի հետ։
Սակայն խնդիրն այն է, որ ԵՄ-ն Բաքվում բանակցային լծակներ չունի, BBC-ին ասել է եվրոպացի բարձրաստիճան դիվանագետը։
«Այս պահին Ադրբեջանը բավականին հարմարավետ դիրքում է արտաքին ճնշման առումով», - ասել է նա։ «Ես չեմ տեսնում Եվրոպային որպես մեկ ուժ, որը կարող է Ադրբեջանին ասել, որ մենք այլևս չենք գնի ձեր գազը։ Որովհետև իտալացիները, հույները, բալկանյան երկրները դեռ կասեն. «Ոչ, մենք չենք կարող, մեզ ադրբեջանական գազ է պետք։ Այս իրավիճակում Եվրոպան զգալի լծակներ չունի Ադրբեջանի վրա»։
Էներգետիկ գործընկերությունը «չի փոխում մեր դիրքորոշումը Ադրբեջանում մարդու իրավունքների վերաբերյալ», - BBC-ին ասել է ԵՄ պաշտոնյան։
ՌԴ–Ադրբեջան ներկայիս սրման մի քանի պատճառ կա, որոնցից գլխավորը, քաղաքագետների կարծիքով, Բաքվի փորձն է ձեռք բերել հավասար գործընկերոջ կարգավիճակ Մոսկվայի հետ հարաբերություններում։ Սակայն դա նաև ազդանշան է Արևմուտքին։
«Ադրբեջանը առաջ է տանում իր կերպարը որպես Պուտինի հակառակորդ», - նշում է կովկասագետ Կիրիլ Կրիվոշեևը։
Կիրիլ Կրիվոշեևը Ալիևին համեմատել է Նիկոլաե Չաուշեսկուի՝ դաժան ռումինացի բռնապետի հետ, որը, չնայած պաշտոնապես Մոսկվայի հետ դաշնակից լինելուն, դատապարտել էր խորհրդային ներխուժումը Պրահա 1968 թվականին։
«Եվ այս պարզ ժեստի համար նա լավ աջակցություն ստացավ Արևմուտքում, այսինքն՝ նրա հետ համագործակցելը «ամոթալի» չէր», - ասել է Կրիվոշեևը։ «Եվ նույնը տեղի է ունենում Ալիևի հետ այսօր, երբ ամեն ինչ ներվում է Ուկրաինային աջակցելու մասին խոսքերի համար»։
Մոսկվան, իր հերթին, շատ բան է ներում Բաքվին, այդ թվում՝ Հյուսիս-Հարավ տրանսպորտային միջանցքի արևմտյան ճյուղի համար, որն անցնում է Ադրբեջանով և կապ է ապահովում Ռուսաստանի, Հնդկաստանի և Պարսից ծոցի երկրների միջև, ինչը հատկապես կարևոր է Եվրոպայի հետ առևտրի անկման համատեքստում։ Անցյալ տարի միջանցքով տարանցումն աճել է 28%-ով։
«Ալիևը փորձառու խաղացող է, որը շատ հմտորեն խաղում է Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև աշխարհաքաղաքական բեկվածքների վրա», - ասել է Էլդար Մամեդովը։ Նա նշել է, որ ԵՄ-ի հետ հարաբերություններում Ադրբեջանի առաջնորդը հանդես է գալիս որպես օգնական Ռուսաստանից կախվածությունը նվազեցնելու հարցում, իսկ Կրեմլի հետ հարաբերություններում՝ որպես գործընկեր՝ պատժամիջոցների ներքո մեկուսացումը հաղթահարելու հարցում։
Այս տարի Մոսկվան և Բաքուն համաձայնության եկան Հյուսիս-Հարավ միջանցքը ընդլայնելու հարցում։
Այսպես կոչված Միջին միջանցքը (պաշտոնապես՝ Անդրկասպյան տրանսպորտային երթուղի) անցնում է Ադրբեջանով, որով Չինաստանից Եվրոպա են տեղափոխվում ապրանքներ՝ շրջանցելով պատժամիջոցների տակ գտնվող Իրանն ու Ռուսաստանը։
Ուկրաինայում պատերազմի սկսվելուց հետո դրա միջով բեռնափոխադրումների ծավալը ավելի քան հինգ անգամ աճել է։
«Եվրամիությունն ունի ռազմավարական նպատակ՝ զարգացնել Միջին միջանցքը, և դա անհնար է անել առանց Ադրբեջանի», - ասել է Կիրիլ Կրիվոշեևը։
Ադրբեջանն անհեռատեսորեն է օգտագործում իր դիրքը, կարծում է բարձրաստիճան եվրոպացի դիվանագետը, որի հետ զրուցել է BBC-ն:
«Ռուսներին Ադրբեջանը և Կասպից ծովը անհրաժեշտ են Հյուսիս-Հարավ տարանցման, Հարավային Կովկասում ազդեցության համար։ Եվրոպային Ադրբեջանը անհրաժեշտ է էներգամատակարարման, ինչպես նաև Արևելք-Արևմուտք տարանցման համար», - ասել է դիվանագետը՝ հավելելով «Ադրբեջանի ղեկավարության մոտեցումը բնութագրվում է կարճաժամկետ, ակնթարթային մտածողությամբ. նրանք կարծում են, որ կարող են ագրեսիվ վարվել բոլորի նկատմամբ և անպատիժ մնալ»։