Քաղաքական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, էներգետիկ անվտանգության փորձագետ Վահե Դավթյանը գրում է․ «Իրանական ողբերգության մեջ պետք չէ բացառել նաև ներքին գործոնը:
Իրանում իշխանությունը պատկանում է հոգևոր առաջնորդին՝ այաթոլլա Ալի Խամենեին։ Հատկանշական է, որ վերջինիս հավանական իրավահաջորդ էր համարվում հենց Ռաիսին։Նախագահի մահը մեծացնում է Ալի Խամենեիի որդի Մոջթաբայի՝ ապագայում հոր տեղը զբաղեցնելու հնարավորությունները։ Ընդ որում ինքը՝ Խամենեին ցանկանում էր հենց Ռաիսիին տեսնել պետության ղեկին, և նրա մահը էապես փոքրացնում է հավակնորդների շրջանակը։Արևմտյան մոդելով իշխանափոխության հավանականությունը շատ ցածր է կամ գրեթե չկա: Իրանական քաղաքական համակարգը կուռ է ու դիմացկուն՝ կառուցված պահպանողական ու թեոկրատիկ հիմքերի վրա:Միաժամանակ, մի կողմ չենք նետում աշխարհաքաղաքական գործոնը: Ավելին՝ հատուկ ծառայությունների միջև մղվող պատերազմներում, որպես կանոն, ներքին ու արտաքին գործոնները համակցվում են»:
