«Բոլոր այն մարդիկ, որոնք աշխատունակ են, գտնվում են այնպիսի ընտանիքներում, որտեղ իրենց խնամառության ներքո չկան հաշմանդամություն ունեցող մարդիկ, որոնք խնամքի կարիք ունեն, այսինքն որոշակի սահմանափակող գործոն չկա՝ իրենց հետ փորձելու ենք աշխատել զբաղվածություն ապահովելով, հակառակ դեպքում նրանք չպետք է լինեն պետական աջակցության ծրագրի շահառու»,-հրավիրված ասուլիսում հայտնեց աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարար Նարեկ Մկրտչյանը:
Նրա խոսքով՝ նման անձանց թիվը 30 հազար է:Նախարարը հայտարարեց, թե 2021 թվականից Միասնական սոցիալական ծառայության ստեղծումից հետո ճիշտ վարչարարության արդյունքում կարողացել են էապես կրճատել անապահովության համակարգում գտնվող ընտանիքների թիվը:
«90 հազարից այդ թիվն 30 հազարով իջեցրել ենք: Վերջին թարմ տվյալներով՝ անապահովության համակարգում հիմա կա 60 հազար ընտանիք»,-հայտարարեց Մկրտչյանը՝ նշելով, թե դրա պատճառը նաև վերջին երկու տրվա ընթացքում տնտեսական բարձր ակտիվությունն է և շատերի՝ աշխատանք գտնելը։
Նախարարաը նաև տեղեկացրեց, որ անապահովության գնահատման նոր համակարգն են ներդրել, որը գալիս է փոխարինելու «Փարոսի» համակարգին:«Անապահովության գնահատման նոր համակարգով փորձելու ենք փոխել մի ընկալում, որ կյանքի դժվարին իրավիճակում հայտնված մարդը չպետք է շարունակական անհուսալիության մեջ մնա, որի մեջ նրան պհում է անընդհատ աջակցություն տալը»,-ասաց Մկրտչյանը՝ նշելով, թե մարդկանց հետ չեն տարվում աշխատանքներ, մենթորություն, որպեսզի իրենք աշխատեն և դուրս գան իրենց «քարանձավից»։
«Այս նոր համակարգով մենք թիրախայնությունն ենք մեծացնելու, մարդիկ, որոնք չպետք լինեն այս համակարգում, չպետք է լինեն և այնտեղ զտիչ ֆակտորներ են լինելու»,-ասաց նախարարը և շարունակեց «Մենք անապահովության նոր գնահատման դիմումներն ընկալելու ենք որպես աշխատանքի անցնելու հայտադիմում և սկսելու ենք աշխատել նրանց հետ՝ առաջարկելով աշխատանք:
Քաղաքացիների շարունակական աշխատանքից հրաժարվելը մենք դիտարկելու ենք որպես եկամտի աղբյուր ունենալու դրսևորում...Հիմա մենք անապահովության սահմանային շեմը համարում ենք պարենային զամբյուղը, որը այս պահին 34,581 դրամ է:
Կատարվելու է կարիքների գնահատում և դրա արդյունքում ներդրվում է անապահովության նպաստ, որի իրավունք են ունենում մարդիկ, որոնք գնահատվել են չորս աստիճան աղքատության ցուցիչով՝ ծայրահեղ անապահով, չափավոր անապահով, միջին անապահով և անապահով»:
