Հետաքրքիր է` Նիկոլ Փաշինյանի` հայոց ցեղասպանության թեմայով ճամարտակությունների մասին ի՞նչ է մտածում ԱԺ պետաիրավական հարցերի հանձնաժողովի նախագահ Վլադիմիր Վարդանյանը:
Ով չգիտի` ասենք, որ Վ. Վարդանյանը 2000 թվականին ավարտել է ԵՊՀ իրավագիտության ֆակուլտետը եւ ընդունվել ՀՀ ԳԱԱ Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի ասպիրանտուրան: 2015 թվականից նա Իրավաբանների համահայկական խորհրդաժողովի խորհրդին առընթեր «Հայոց ցեղասպանության իրավական հարցերի» գիտավերլուծական կենտրոնի համակարգողն է եղել, իսկ 2018-ից՝ Հայոց ցեղասպանության թանգարան ինստիտուտի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ:
Նա անդամակցում է Ցեղասպանագետների միջազգային ասոցիացիային: Հարյուրավոր ելույթներ ու աշխատանքներ ունի հայոց ցեղասպանության թեմայով: Օրինակ «Հայոց ցեղասպանության ճանաչման, դատապարտման և հետևանքների վերացման հիմնախնդիրները» աշխատությունն է գրել եւ հրատարակել 2017 թվականին, որտեղ խոսել է նաեւ Թուրքիայի պատասխանատվության մասին: Նա անցած տարիներին մեծ թվով հարցազրույցներ է տվել` խոսելով Թուրքիայի` «միջազգային իրավական պատասխանատվության» մասին:
Օրինակ, 2019 թվականին հանդիպելով Գերմանիայի «Ընդդեմ ցեղասպանության միություն» կազմակերպության անդամների հետ, նա «կարեւորել է կազմակերպության ջանքերը Թուրքիայի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործում», քանի որ ցեղասպանության հիմքում ընկած է մարդատյացությունը, ինչի դեմ նա կարեւոր է համարել ամենօրյա պայքար ծավալելը: Վարդանյանը նշել է, որ «ցեղասպանության ճանաչումը եւ անցյալի հետ առերեսվելը թուրք ժողովրդի համար կարեւոր գրավական է կառուցելու արդար ու ժողովրդավարական պետություն, 21-րդ դարում հնարավոր չէ ապրել հանգիստ խղճով` չառերեսվելով սեփական պատմության հետ»:
Նա մեծ խանդավառությամբ 2016-ին ողջունել է Բունդեսթագի` ցեղասպանությունը ճանաչելու որոշումը, և՛ Ֆրանսիայում նման օրինագծի նախատեսումը:
2021 թ. օգոստոսի 9-ին նա ասել է. «Այն ճանապարհը, որը ես ընտրել եմ դեռևս 14-15 տարեկանում, շարունակելու եմ իրականացնել: Ես Հայոց ցեղասպանության ճանաչման շարքերում լինելու եմ առաջամարտիկ»:
Իսկ 2024-ի ապրիլին Ստրասբուրգում ԵԽԽՎ նստաշրջանի բացմանն ընդառաջ Եվրոպայի խորհրդի առջև տեղադրված խաչքարի մոտ մեր պատվիրակությունը` Վարդանյանի գլխավորությամբ, ծաղիկներ է դրել, որից հետո
ԱԺ պետա-իրավական հարցերի հանձնաժողովի նախագահը գրել է.
«Մարդկայնության դեմ այս հանցագործության անամոքելի հետևանքները, նույնիսկ 108 տարի անց անբաժան են յուրաքանչյուր հայ ընտանիքի ճակատագրից։ Ցեղասպանության կանխարգելումը, նման ոճրագործությունների չկրկնումը պետք է դառնա յուրաքանչյուրիս գործունեության կարևորագույն ուղղություններից մեկը։ Ոչինչ չի մոռացվել, ոչ ոք չի մոռացվել։ Ցեղասպանությունները չունեն ո՜չ արդարացում, ո՜չ մոռացություն, ո՜չ վաղեմություն»։
«Հայոց ցեղասպանությունը դիտարկվում է որպես միջազգային իրավունքի դեմ ուղղված ոճրագործություն և չի դիտարկվում որպես երկկողմ հարաբերությունների կարգավորման հարթության մեջ մտնող երևույթ», Armenia Today-ի թղթակցին 2024-ին ասել է Վլադիմիր Վարդանյանը։
Շատ կուզենայինք լսել Վլադիմիր Վարդանյանի կարծիքն այսօր: Ի՞նչ է նա մտածում իր առաջնորդի Շվեյցարիայում արած արտահայտությունների վերաբերյալ: Ինքն է՞լ է կարծում, որ մենք պետք է «վերադառնանք» ցեղասպանության թեմային եւ հասկանանք` ինչ է կատարվել եւ ինչպես, ում կողմից է հայոց ցեղասպանության թեման շրջանառության մեջ դրվել: Ինքն է՞լ ունի նման հարցեր` ինչպես ՔՊ առաջնորդը, թե ինչու «1939 թվին Հայոց ցեղասպանության օրակարգ չի եղել, և ոնց է որ1950-ին Հայոց ցեղասպանության օրակարգ հայտնվել է»: